Gençliğimizin masal kahramanlarıydılar. Her biri bir bilgi ağacıydı, hep birlikte büyük ve muhteşem bir orman oluştururlardı. Bizler bu büyülü ormanda, hevesle çarpan kalpler, öğrenmeye aç  ruhlardık. Her birimiz bu ormandan beslendik, bilgilendik, başa çıkmayı ve mücadele etmeyi deneyimledik.

Hiç ölmeyecek gibiydiler. Ama şimdi artık hazan yaprakları gibi birer birer dökülmeye başladılar. Umarım onların bize nakşettikleri  tıbbi ve etik değerleri bizler de kendi öğrencilerimize nakledebilmişizdir.